Zrównoważony rozwój w Wietnamie
Około 5 lat temu w marketingu turystycznym w Wietnamie chodziło głównie o reklamę”, powiedział Le Tuan Anh, zastępca dyrektora ds. marketingu wietnamskiej krajowej administracji ds. turystyki (VNAT). „Wtedy nasz cel był prosty – zwiększać ruch turystyczny”.
To stwierdzenie dyrektora potwierdzają statystyki w dziedzinie turystyki Głównego Urzędu Statystycznego Wietnamu. W latach 2000–2013 liczba turystów zagranicznych odwiedzających Wietnam wzrosła ponad trzykrotnie z 2,1 mln do 7,6 mln, a turystów krajowych – z 11,7 mln do 35 mln.
„Jednak wraz z tym sukcesem zaczęliśmy zdawać sobie sprawę, że ruch turystyczny niekorzystnie wpływa na niektóre z naszych najważniejszych atrakcji turystycznych, takie jak zatoka Ha Long”, powiedział Le Tuan Anh.
„Z trudem mogliśmy sobie poradzić z tłumami i utrzymać infrastrukturę, taką jak nabrzeża portowe czy szlaki prowadzące do jaskiń i miejsc widokowych. Zauważyliśmy też, że woda jest coraz bardziej zanieczyszczona i że dochodzi do pewnych napięć między turystami a tubylcami”.
„Jeśli chodzi o liczbę turystów, to cel ten zrealizowaliśmy z nadwyżką. Wiązało się to jednak z ryzykiem pogorszenia się stanu środowiska naturalnego i stosunków z miejscową ludnością. Było oczywiste, że musimy zmienić sposób, w jaki działamy”, powiedział Le Tuan Anh.

„W 2010 r., kiedy UE zaproponowała władzom Wietnamu udział w programie na rzecz odpowiedzialnej turystyki, wiedzieliśmy, że jest to dokładnie to, czego potrzebujemy”.
„Od tamtej pory zrobiliśmy ogromne postępy. Dzięki programowi UE na rzecz odpowiedzialnej turystyki wobec środowiska naturalnego i społeczeństwa mamy teraz strategię marketingu, która nie tylko umożliwia dalszy rozwój tej branży, lecz także skupia się na promowaniu produktów wysokiej jakości opartych na mocnych stronach wietnamskich atrakcji turystycznych. W strategii tej nie tylko chodzi o korzyści gospodarcze, lecz także o skutki społeczne i środowiskowe”, dodał Le Tuan Anh.
Zdaniem dyrektora zrównoważony charakter wyraża także aktualne krajowe logo turystyki, przedstawiające kolorowy kwiat lotosu, który wyrasta ze słowa Wietnam.
„Płatki kwiatu lotosu symbolizują strategiczne grupy produktów wietnamskiej branży turystycznej: turystykę morską i nadmorską, turystykę kulturalną, turystykę przyrodniczą i pobyty w miastach. Dzięki umiejętnemu promowaniu przyrody i kultury w naszej gamie produktów możemy nie tylko przyczynić się do zachowania naszego dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego, z którego jako naród jesteśmy dumni, lecz również wnieść nową wartość ekonomiczną na rzecz naszego środowiska naturalnego i dziedzictwa kulturowego. Rosnący popyt na produkty dziedzictwa naturalnego i kulturowego ma korzystny wpływ np. na zatrudnienie w usługach związanych z pobytem turystów na wsi (tzw. pobyt u rodzin), w wioskach rzemieślniczych oraz związane z organizacją widowisk. Większa liczba osób odwiedzających obszary chronione pomaga nam finansować cele w dziedzinie ochrony przyrody”, wyjaśnił Le Tuan Anh.
Prace wietnamskiej krajowej administracji ds. turystyki promujące odpowiedzialną turystykę oraz realizacja programu na rzecz odpowiedzialnej turystyki wobec środowiska naturalnego i społeczeństwa (ESRT) nie dotyczą jedynie szczebla centralnego. W całym 2014 r. w ramach ESRT odbywały się ogólnokrajowe seminaria poświęcone odpowiedzialnej turystyce. Udział w nich wzięło ponad 3 tys. przedstawicieli sektora prywatnego turystyki, władz odpowiedzialnych za turystykę na szczeblu prowincji i regionów oraz społeczności działających w branży turystycznej na szczeblu lokalnym.
„Za pośrednictwem takich seminariów nasze kluczowe podmioty z branży turystycznej poznają znaczenie zrównoważonego rozwoju turystyki i wynikające z tego korzyści, a także praktyczne strategie, jakie mogą wdrażać, aby przestawić się na bardziej zrównoważoną działalność”, powiedział Le Tuan Anh.
Dyrektor dodał z uśmiechem: „Z entuzjazmem podchodzę teraz do przyszłego rozwoju turystyki w Wietnamie. Wcześniej zawsze niepokoił nas problem wzrostu gospodarczego. Teraz, kiedy weszliśmy na ścieżkę zrównoważonego rozwoju, nasze możliwości wydają się być nieskończone”.