Wygasa system kwot mlecznych
O ostatecznej dacie likwidacji kwot zdecydowano po raz pierwszy w 2003 r., co miało zapewnić producentom w UE więcej elastyczności w reagowaniu na rosnący popyt, zwłaszcza na rynku światowym. Ponowne potwierdzenie miało miejsce w 2008 r. – wprowadzono wówczas szereg środków umożliwiających „miękkie lądowanie”. Jeszcze w czasie istnienia kwot, eksport nabiału z UE wzrósł w ciągu ostatnich 5 lat o 45 proc. pod względem wielkości i o 95 proc. pod względem wartości. Prognozy rynkowe wskazują na nadal dobre perspektywy dalszego wzrostu, w szczególności dla produktów o wartości dodanej, takich jak sery, jak również dla składników stosowanych w żywności dietetycznej i przeznaczonej dla sportowców.

– Likwidacja systemu kwot mlecznych jest dla Unii zarówno wyzwaniem, jak i szansą. Jest wyzwaniem, ponieważ całe pokolenie rolników będzie musiało zmierzyć się z zupełnie nowymi okolicznościami i zapewne także z niestabilnością rynku. Jest to jednak również szansa na wzrost i nowe miejsca pracy. Dzięki koncentracji na produktach o wartości dodanej oraz składnikach żywności funkcjonalnej, sektor mleczarski ma potencjał, żeby stać się siłą napędową europejskiej gospodarki. Obszary mniej uprzywilejowane, gdzie likwidacja kwot może być postrzegana jako zagrożenie, mają możliwość korzystania z szerokiej palety środków rozwoju obszarów wiejskich, zgodnie z zasadą pomocniczości – powiedział, w przededniu likwidacji kwot, komisarz ds. rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich Phil Hogan.

Jak działał system kwot?

System kwot mlecznych wprowadzono w latach 80., aby rozwiązać problem nadwyżek produkcji. Każdemu państwu członkowskiemu przydzielano dwie kwoty – jedna określała dostawy do mleczarni (97,6 proc. w skali całej UE), a druga sprzedaż bezpośrednią na poziomie gospodarstw (2,4 proc.). Te ilości były następnie rozdzielane między poszczególnych producentów (kwoty indywidualne) w każdym państwie członkowskim. Jeżeli państwo członkowskie przekroczyło przyznane mu kwoty, producenci w tym państwie uiszczali opłatę z tytułu nadwyżek (27,83 euro za każde 100 kg). Opłata była proporcjonalna do udziału danego producenta w nadwyżce w danym roku rozliczeniowym (od 1 kwietnia do 31 marca). Wysokość opłat była ustalana po redystrybucji kwot, których nie wykorzystali pozostali producenci.

KRÓTKA HISTORIA UNIJNYCH KWOT MLECZNYCH
Dodał ,, 27 mar 2015