Spotkanie otworzyła dyrektor Przedstawicielstwa Komisji Europejskiej w PolsceEwa Synowiec, która wyraziła uznanie dla działalności FRSE jako narodowej agencji programu “Uczenie się przez całe życie”. Jak podkreśliła, seminarium przypada w 20. rocznicę powstania Fundacji i w 15 rocznicę włączenia się Polski w realizację europejskich programów edukacyjnych. Dyrektor Synowiecwskazywała, że warto spojrzeć na mobilność i płynące z niej pożytki przez pryzmat Europejskiego Roku Obywateli 2013, który odbywa się w 20. rocznicę wejścia w życie Traktatu z Maastricht, który wprowadził obywatelstwo europejskie, dzięki któremu mieszkańcy UE uzyskali swobodę podróżowania, osiedlania się, podejmowania nauki i pracy w innych państwach członkowskich.

Gratulując wysiłków związanych z realizacją programu “Uczenie się przez całe życie” dyrektor Synowiec zwróciła uwagę, że celem nowego programu Erasmus+ jest zwiększenie mobilności i podniesienie liczby wyjazdów uczniów, studentów, nauczycieli szkolnych i akademickich oraz uczestników praktyk zawodowych do ponad 4 milionów osób w okresie 2014-2020. Jednocześnie wskazała na potrzebę ściślejszego powiązania programu z potrzebami społeczeństw i gospodarek europejskich, aby Erasmus+ stał się nie tylko podstawą do zdobywania wiedzy w trakcie pobytu za granicą, ale także wstępem do aktywności zawodowej po zakończeniu nauki, co pomoże w realizacji założeń europejskiej strategii rozwoju Europa 2020 i zmniejszenia wskaźników bezrobocia wśród młodzieży.

Dyrektor programu “Uczenie się przez całe życie” Marcin Rolnik(FRSE)podkreślił szczególne znaczenie mobilności dla osób z mniejszymi szansami, dla których jest ona unikalną szansą na zdobycie nowych doświadczeń a przede wszystkim kompetencji i umiejętności niezbędnych do poprawy funkcjonowania w społeczeństwie. Dyrektor Rolnik zwrócił uwagę, że obrady seminarium zbiegają się z negocjacjami dot. ostatecznego kształtu programu Erasmus+, który – choć ograniczy mobilność osób dorosłych – zwiększy ich możliwości zdobywania wiedzy i doświadczeń dzięki rozbudowanym platformom elektronicznym, zapewniając jednocześnie wzrost mobilności młodszych uczestników programu.

Szczegóły dot. negocjacji nad nowym programem edukacyjnym Unii Europejskiej Erasmus+ przedstawiły Anna Łysik z Ministerstwa Edukacji Narodowej i Maria Bałtruszko reprezentująca Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Obie zwróciły uwagę na silne powiązanie przyszłych projektów realizowanych w ramach programu z rezultatami weryfikowanymi w ramach wzmocnionego monitoringu i ściślejszej sprawozdawczości. Istotnym elementem Erasmusa+ mają się stać sojusze na rzecz umiejętności i wiedzy pomocne w nawiązaniu współpracy pomiędzy światem nauki i biznesu. Prelegentki zwróciły uwagę na nowe formy wsparcia językowego oferowane w ramach programu uczniom, studentom i wolontariuszom korzystającym z mobilności.

W dalszej części seminarium przedstawiono konkretne przykłady projektów i aktywności organizacji pozarządowych i instytucji realizujących działania w ramach programu “Uczenie się przez całe życie”. Sylwia Salomon z Biura Współpracy z Zagranicą Uniwersytetu Warszawskiego przedstawiła doświadczenia uczelni związane z przyjmowaniem i wysyłaniem studentów na stypendia do innych krajów Unii Europejskiej. Skupiła się w szczególności na przypadkach osób z mniejszymi szansami – studentów niepełnosprawnych.Katarzyna Smuklerz i Ewa Folga-Pawlak z Gimnazjum nr 1 w Tuszynie przedstawiły doświadczenia z realizacji programu Comenius na poziomie edukacji szkolnej, Grażyna Wilk z Zespołu Szkół Zawodowych “Sztygarka” im. Stanisława Staszica odniosła się do uczestnictwa swojej szkoły w realizacji projektu w ramach programu Leonardo da Vinci, zaś Jolanta Wołągiewiczreprezentująca Stowarzyszenie Akademia 50 Plus opowiedziała o aktywizacji osób starszych w ramach programu Grundtvig – służącemu zdobywaniu nowych umiejętności przez osoby dorosłe.

Podczas panelu ekspertów poświęconego realizacji programu “Uczenie się przez całe życie” w kontekście priorytetów europejskich: Europejskiego Roku Obywateli, rozwoju mobilności obywateli oraz zaspokajania potrzeb osób z mniejszymi szansami, dyrektor Ewa Synowiec przedstawiła działania Komisji Europejskiej i jej przedstawicielstwa w Polsce. Wyjaśniła zasady przeprowadzania konsultacji społecznych przez Komisję, podkreśliła też wysokie zaangażowanie Polaków w ogólnoeuropejskie konsultacje przeprowadzone w maju 2012 r. Konsultacje zostały uzupełnione ankietami Eurobarometru, specjalnymi spotkaniami z ekspertami, spotkaniami z pozostałymi instytucjami unijnymi i społeczeństwem obywatelskim. Obywatele Polski stanowili najliczniejszą grupę respondentów, co zostało pozytywnie przyjęte przez Komisję i w dużym stopniu wpłynęło na kształt “Sprawozdania w sprawie postępów w skutecznym korzystaniu z obywatelstwa Unii Europejskiej w l. 2011-2013” z maja 2013 r.

Ireneusz Białek z Biura ds. Osób Niepełnosprawnych Uniwersytetu Jagiellońskiego przedstawił działania swojej instytucji – jednej z największych tego typu w Europie – i podkreślił korzyści płynące z integracji osób niepełnosprawnych, które wykraczają poza ramy sprawiedliwości społecznej a mają również znaczenie gospodarcze. Praca i nauka osób niepełnosprawnych wpływają pozytywnie na stan gospodarki a jednocześnie pozwalają im na pełniejsze uczestnictwo w życiu społecznym, politycznym, gospodarczym i kulturalnym. Białek naświetlił historię powstania swojej jednostki i wskazał na znaczną rolę doświadczeń partnerów zagranicznych, np. z Finlandii, dzięki którym jej ustanowienie i działalność powiodły się. Jednocześnie, choć lata pracy udowodniły skuteczność działań Biura, zaapelował o ustanowienie powszechnie obowiązujących w Unii Europejskiej standardów w odniesieniu do mobilności osób z mniejszymi szansami.

Seminarium zakończyło się sesją praktycznych warsztatów w trakcie, których uczestnicy podzieleni na cztery grupy pracowały nad konkretnymi przypadkami związanymi z realizacją projektów mobilnościach adresowanych do osób z mniejszymi szansami – osób biednych; wykluczonych cyfrowo, ze względu na wiek, wykształcenie, niskie kompetencje językowe; osób niepełnosprawnych i seniorów.

Seminarium zgromadziło ponad siedemdziesięciu uczestników reprezentujących organizacje społeczeństwa obywatelskiego, instytucje publiczne i instytucje szkolnictwa.

źródło i więcej informacji: Link