Unijna komisarz odpowiedzialna za politykę konkurencji Margrethe Vestagerpowiedziała: – Dzisiejsza decyzja zatwierdzająca tę znaczącą inwestycję publiczną w polskie gazociągi jest przykładem, jak przepisy dotyczące pomocy państwa mogą wspierać racjonalne wydatkowanie środków publicznych. Mogą one również przyczyniać się do budowania prawdziwej unii energetycznej. Podobnie jak drogi są konieczne do łączenia miast, potrzebujemy również połączeń umożliwiających przepływ energii między sąsiadującymi krajami.

Pięć z dziewięciu projektów infrastruktury gazowej połączy europejskie źródła zaopatrzenia w gaz z Morza Bałtyckiego, Adriatyckiego i Czarnego z resztą Europy przez Polskę (w ramach priorytetowego korytarza „Gazowe połączenia międzysystemowe północ-południe”). Zwiększą więc one dywersyfikację dostaw gazu w Polsce. Pozostałe projekty przyczynią się do zwiększenia ogólnego poziomu bezpieczeństwa dostaw w Polsce poprzez usunięcie wąskich gardeł i zapewnienie dodatkowej przepustowości w istniejącej sieci gazowej.

Całkowite koszty realizacji dziewięciu projektów infrastruktury gazowej są szacowane na 4,9094 mld zł (1,1916 mld euro). Pomoc finansowa ze środków publicznych w wysokości 3,1315 mld zł (758 mln euro) pokryje 64 proc. całkowitego kosztu inwestycji. Fundusze te pochodzić będą z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach programu operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2014–2020. Pozostała część kosztów inwestycji będzie finansowana przez system przesyłowy Operator Gazociągów Przesyłowych GAZ-System S.A. (Gaz-System). Środki z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego uznawane są za zasoby państwowe (tj. pomoc państwa), ponieważ państwa członkowskie mają swobodę decydowania o ich konkretnym wykorzystaniu.

Komisja uznała, że zastosowane środki wsparcia są zgodne z unijnymi zasadami dotyczącymi pomocy państwa. W szczególności ocena Komisji wykazała, że projekty nie mogłyby zostać zrealizowane bez finansowania publicznego. Dogłębna analiza finansowa wykazała, że oczekiwany dochód przedsiębiorstwa Gaz-System z użytkowania nowej infrastruktury gazowej byłby niewystarczający, aby pokryć koszty inwestycji w dziewięć projektów infrastruktury gazowej w ciągu 25 lat. Jeżeli całkowite koszty inwestycji miałyby być finansowane wyłącznie z własnych zasobów finansowych przedsiębiorstwa Gaz-System, spowodowałoby to wzrost średniej taryfy przesyłowej o 22,34 proc., co nie byłoby możliwe do utrzymania.