Nie dla wszystkich e-pieniądze
Komisja zwróciła się do Belgii, Hiszpanii, Francji, Cypru, Polski i Portugalii o zgłoszenie jej w przeciągu najbliższych dwóch miesięcy podejmowanych przez te państwa środków, mających na celu dostosowanie ich krajowego prawa do ostatniej dyrektywy w sprawie e-pieniądza.

Celem dyrektywy jest ułatwienie zainteresowanym podmiotom wchodzenia na rynek oraz podejmowania i prowadzenia działalności polegającej na emisji pieniądza elektronicznego. Przepisy te, w tym ich aspekt ostrożnościowy, zostały dostosowane do specyfiki działalności związanej z pieniądzem elektronicznym i rynków pieniądza elektronicznego.

Pieniądz elektroniczny stanowi cyfrowy odpowiednik gotówki, który przechowywany jest w urządzeniu elektronicznym lub na zdalnie dostępnym serwerze. Popularnym rodzajem pieniądza elektronicznego jest „elektroniczna portmonetka” pozwalająca użytkownikom na przechowywanie na kartach płatniczych lub innych kartach elektronicznych względnie niskich kwot na potrzeby realizacji płatności opiewających na małe kwoty.

E-pieniądz może być jednak również przechowywany w telefonach komórkowych (i przy ich pomocy wykorzystywany) lub deponowany na rachunkach płatniczych w internecie.

Termin wdrożenia omawianych przepisów upłynął 30 kwietnia 2011 r. Swoje wezwanie do wymienionych państw Komisja wystosowała w formie uzasadnionej opinii. Jeżeli władze krajowe nie dokonają zgłoszenia wymaganych środków wykonawczych w terminie dwóch miesięcy, Komisja może skierować sprawę przeciwko tym państwom członkowskim do Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej i zwrócić się do niego o nałożenie kar finansowych.